Dansen

Toen ik 14 jaar oud was, ging ik naar de kweekschool Sint Rosa in Nijmegen. Ik was daar intern, dus ook in het weekend. ’s Zaterdagsavonds mochten we in de gymzaal dansen. Het was een meisjeskweekschool, dus de ouderejaars fungeerden als heer om de eerstejaars te leren dansen. Zo leerden we de basispassen van de foxtrot (heet nu quickstep), de Engelse wals, de Weense wals en de rock and roll. De rock and roll die we dansten, bleek later een jive te zijn. Die dansten we helemaal op onze eigen manier: eerst je rechterteen aan de grond zetten en daarna je hele voet, dan je linkerteen aan de grond zetten en dan je hele voet, en dan met snellere passen eerst rechts achteruit en dan links achteruit. We deden ook allerlei variaties, zoals onder de arm draaien en allebei tegelijk je armen omhoog en daar samen onderdoor draaien. Ik danste het liefst met Gerda, zoals op deze foto. Dat dansen vond ik erg leuk. Met Carnaval was er altijd groot feest. Natuurlijk kwam dan iedereen verkleed. Vanaf het 2e jaar ging je ook zelf vaak als heer dansen.
	Na een tijdje ging ik vaak het weekend mee met Gerda, die in Nieuwdijk, in de Achterhoek woonde. In Nieuwdijk of in Didam was er heel vaak dansen: als er kermis was, bij het Schuttersfeest of bij andere feesten. Dat was natuurlijk nog spannender, want nu konden we met jongens dansen! Hier dans ik met Antoon, ook met Carnaval.
Zo leerde ik al heel aardig dansen. En toen ik na de kweekschool weer thuis woonde, wilde ik echt leren dansen, dus in 1963 ging ik op dansles. Ik gaf me meteen op voor het 2e jaar (want de basispassen kende ik al) bij Wesseling in Delft.

Daar leerde ik ook nog de rumba, de chachacha en de paso doble. Ook verbeterde ik uiteraard de dansen waarvan ik dacht dat ik ze al kende. Bij met name de tango miste ik het 1e jaar eigenlijk wel, maar met: 1-2, vlug-vlug, opzij, over, zij, sluit leerde ik die snel. Bij de paso doble leerden we: 1-2-3-4 opzij, opzij, appèl 2-3-4, 5-6-7-8.
Je danste steeds met andere jongens. Het was altijd spannend door wie je gevraagd werd. Aan het eind van dat jaar, in mei 1964, dansten we af in brons. Ik danste af met Eugene.
Na 2 jaar dansles ging ik op wedstrijddansen. (Werd ik daarvoor gevraagd, meldde ik mijzelf aan? Ik weet het niet meer). Ik kreeg als partner Theo toegewezen. Hij kon heel goed dansen en hij leidde ook heel goed, dus het was geen probleem dat ik eigenlijk de passen niet zo goed kende. Ik nam een tweedehands wedstrijdjurk en petticoats over van een meisje dat stopte met wedstrijddansen. Ik kocht wel een paar witsatijnen dansschoenen.

	Met Theo als partner deed ik vaak aan wedstrijden mee: in Den Haag in de Dierentuin, in Haarlem, enz. Het werd dus tijd voor een eigen dansjurk. Ik zocht de stof uit op de markt. Voor het bovenstukje kocht ik turquoise met zilver bewerkte stof en voor de rok effen turquoise gladde zijde met gaas eroverheen en onderaan afgezet met een bies. Ik bleef wel de oude petticoats gebruiken die ik overgenomen had. Mijn moeder naaide de jurk precies zoals ik hem wilde hebben!
Het gebeurde regelmatig dat we met een beker terugkwamen (dat kwam vast door die jurk!)
	Daarna heb ik heel lang niet meer gedanst, alleen op bruiloften en feesten. Pas halverwege de jaren ’80 begon het weer te kriebelen en in september 1986 ging ik samen met Roy, die nog nooit les had gehad, op een 1e-jaars cursus bij DD in Assendelft. Dat was wel even doorbijten: geleid worden door iemand die nog nooit eerder had gedanst! Ik moest echt moeite doen om de leiding niet over te nemen! Aan het eind van de cursus dansten we af voor brons en ik was toch zenuwachtig! Ik slaagde uiteraard met zeer goede cijfers: 2x8, 3x8½ en 1x9. Ik had tenslotte niet voor niets op wedstrijddansen gezeten! We gingen nog 6 jaar door met dansen: zilver, zilver-ster, goud, en 3x goud-ster. De figuren van goud-ster konden we maar niet onthouden en daarom stopten we in 1993 met dansen.
Toen mijn ouders in mei 1994 50 jaar getrouwd waren, dansten we nog wel een geweldige samba!
	In 1999 verhuisden we naar Wormerveer. Vlakbij ons huis bleek er een dansschool te zijn. Omdat het ons wel erg makkelijk werd gemaakt, gingen we weer opnieuw op 2e-jaars (zilver) bij Cor Oosterhoorn. Dat was vanaf september 2002. Helaas bevielen de lessen ons niet: het was meer vrijdansen dan les krijgen, dus na een seizoen stopten we er weer mee. Wel gingen we zo nu en dan naar vrije dansavonden en op een van die avonden vertelde een van de andere cursisten dat ze in Amstelveen een goede dansschool wist en we spraken af om daar met ons vieren naar toe te gaan. Op de dag van de afspraak kwam het andere stel echter niet en later hoorden we dat hun relatie voorbij was. Dus toen waren we in september 2004 in Amstelveen bij Ad de Bruijn-Bonel op dansles. Eerst een paar privélessen, want iedere dansschool studeert zijn eigen figuren in en bij Ad moest je ook nog een vaste volgorde dansen! Dat was nog best lastig, dus we besloten maar weer opnieuw naar 2e jaars te gaan…. Er werd niet, zoals bij andere dansscholen, per jaar een niveau geleerd, maar het tempo lag veel lager. In het 3e jaar waren we nog steeds met zilver bezig. Dus toen we in februari 2008 meededen met de Medaltest van Dance Masters op het niveau van ongeveer goud, kregen we een certificaat Topklasse 2! Cijfers: allemaal negens!
In 2010 werd ik 65 en ik gaf een 50-er jaren feest! Daar konden we onze prestaties laten zien! Helaas was er niet veel ruimte en we moesten ons beperken tot de basispassen.
We bleven bij Ad tot augustus 2013, dus 9 jaar lang. Toen begonnen we van een aantal dingen genoeg te krijgen: de wekelijkse reis naar Amstelveen, het feit dat Ad alles, echt alles, ook brons, hardop omriep, dus je hoefde nooit zelf na te denken, het feit dat Ad geen aandacht besteedde aan je houding, het feit dat de les 1½ uur duurde, wat ik erg vermoeiend vond en het feit dat zo’n avond met drankjes erbij zo’n 40 euro per keer kostte. Weer gestopt dus… En toen we ongeveer een jaar later ergens gingen dansen, bleken we zo’n beetje alle figuren vergeten te zijn…. Op een zondag in oktober 2015 zag ik in de zondagskrant een advertentie van lekkerstijldansen.nl. Ik keek op de website en zag dat er op zondagavond een les zilver-ster was. Geen enkele andere avond kwam voor ons in aanmerking, dus zouden we dan voor de 4e keer maar weer zilver-ster gaan doen? Op de bonnefooi gingen we erheen. De sfeer was heel goed: gemoedelijk, maar met serieuze aandacht voor de uitvoering, ook voor de houding! De les was een herhalingsles, dus we leerden meteen wat er in de voorgaande jaren was geleerd. Ieder paar danste zijn eigen volgorde van variaties, dus als er weer wat boven kwam van Ad of DD, konden we dat meteen toepassen. Toch zijn we na een jaar gestopt, want helaas was het voor ons niet mogelijk, de variaties te onthouden... Nu dansen we alleen op dansavonden, zoals die in de Enjoyhotels worden georganiseerd. Onderstaande foto is gemaakt op de dansavond in Ruyghe Venne in Drenthe, in augustus 2023.
	Misschien heb ik mijn liefde voor dansen wel doorgegeven aan mijn kleindochter Selina, want zij is ook gek op dansen! Zij heeft een paar jaar op ballet gezeten, maar nu houdt ze meer van modern dansen!